گوگرد در گیاه

گوگرد (S)

مقدار گوگرد در گیاهان

مقدار گوگرد در گیاهان بین ۰/۱ تا ۰/۵ درصد وزن خشک گیاه متغیر است.
اگر چه بیش از ۱٪ هم غیر معمول نمی باشد.

کارکرد

گوگرد در تشکیل دو آمینو اسید سیستئین و تیامین شرکت دارد،
که دارای نقش های ضروری در گیاه می باشند .
گیاهان دو خانواده بقولات و کلمیان نسبت به سایر گیاهان نیاز بیشتری به گوگرد دارند.
این خانواده ها دارای ترکیبات گوگردی می باشند که به خاطر شرکت
این عناصر در بو و طعم به خوبی قابل تشخیص می باشند .
گوگرد توسط ریشه گیاهان به صورت آنیون so4 به توان ۲- جذب می شود.

علائم کمبود گوگرد

علائم کمبود گوگرد مشابه کمبود نیتروژن می‌باشد به طوری که باعث سردرگمی حتی و متخصصان ارزیابی تغذیه می‌شود.
به طور کلی علائم‌کمبود S شامل از دست دادن رنگ سبز در کل گیاه می باشد
که تفاوت آن با N در این است که در کمبود N کاهش رنگ ابتدا در برگهای مسن اتفاق می‌افتد.
بهتر است برای تفکیک بین کمبود گوگرد و نیتروژن به جای
استفاده از مشاهدات نذری در آنالیز گیاه تاکید شود.
برخی صاحبنظران اعتقاد دارند که رابطه گوگل با نیتروژن بسیار مهمتر از غلظت گوی به تنهایی است

بنابراین نسبت N/S جای مقدار گوگرد به تنهایی می‌تواند مقیاس بهتری برای تعیین کفایت گوگرد باشد.
به همین اندازه هم میزان گوگرد
سولفاتی (S-SO4 به توان 2-) در گیاه اهمیت دارد. تعدادی از متخصصان فیزیولوژی گیاهی عقیده دارند

استفاده از نسبت (S-SO4 به توان 2-) به S کل شاخص بهتری برای تشخیص این کمبود می باشد.
بنابراین استفاده از منابع فعلی برای بهترین نحوه اندازه گیری کفایت گوگرد با سردرگمی همراه می باشد.

تجمع در بستر ریشه دهی

با هر بار استفاده از محلول رضایی حاوی
سولفات (S-SO4 به توان 2-) و کلسیم (Ca) در بستر کشت خواه آلی یا غیر آلی باشند،
رسوب سولفات با کلسیم تشکیل شده رو به افزایش میگذرد
به دلیل کلوئیدی بودن این رسوبات و تماس آنها با
ریشه گیاهان مقداری از این رسوب در اثر خاصیت اسید سازی ریشه
دو مرتبه به عنوان منبع غذایی مورد استفاده قرار گیرد.
این تا حدی گویای آن است که چرا با گذشت زمان تأثیر کاربرد محلول غذایی

بر روی ترکیبات عناصر غذایی میکرو و ماکرو یا کمتر می شود.
اگرچه عملیات رایج برای کنترل عناصر غذایی در بستر که از طریق اندازه گیری EC تعیین می شود،
استفاده از آبشویی دوره‌ای است، با این وجود عناصر غذایی رسوب کرده حذف نمی شوند.

غلظت گوگرد در محلول غذایی

در اغلب محلول‌های غذایی، غلظت S به
مقدار ۵۰Mg/L در نظر گرفته می شود. گوگرد در محلول غذایی به شکل
آنیون (S-SO4 به توان 2-)  وجود دارد ،
غلظت آنیون (S-SO4 به توان 2-) که در محلول غذایی توسط سایر ترکیبات حاوی سولفات به کار رفته است

برای تهیه منیزیوم به شکل (MgSO4, 7H2O) ،
پتاسیم به شکل (K2SO2) یا آمونیوم به
شکل (NH4)2SO4 تعیین می شود.

ترکیبات شیمیایی برای محلول غذایی

نمکهای سولفات پتاسیم، منیزیم و آمونیوم به

عنوان منابع اصلی نیتروژن پتاسیم و منیزیم می باشند،
که به طور خودکار S را به محلول غذایی اضافه می‌کنند.
استفاده از این ترکیبات برای مهیا کردن سایر عناصر ممکن است

که میزان بیشتر از حد کفایت S را در محلول غذایی ایجاد کند.

در مورد بیشبود S مطلب کمی وجود دارد و

هنوز شکل و نحوه وقوع بیش بود آن روشن نیست.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد گیاهان غلظت بالای S را بدون

هیچگونه اثر مخربی خوبی تحمل می کنند.