هوا کشت چیست

هوا کشت چیست

 

 

 

 

 

یکی دیگر از روشهای امیدبخش هیدروپونیک که برای آینده تصور میشد، هوا کشت میباشد.

ایروپونیک یا هوا کشت عبارت است از توزیع آب و عناصر ضروری به وسیله مه پاشی ذرات معلق که ریشه های گیاه را شستشو میدهد (نیکولاس ۲۰۰۲).

یکی از مزیتهای مهم این روش در مقایسه با جریان محلول غذایی عبوری از ریشه های گیاه هوا دهی است،

به طوری که ریشه های گیاه در اصل در هوا رشد میکنند.

 

 

 

 

 

 

طراحی این روش برای صرفه‌جویی اقتصادی قابل توجه در استفاده از آب و نیز عناصر ضروری میباشد.

جنبه های مهم این روش شامل: خصلت ذاتی ذرات معلق، تعداد دفعات پاشش به روی ریشه

و ترکیب محلول غذایی هستند.

ادی لیمیتد در سال ۱۹۸۲ سیستم هوا کشی را توصیف کرد که ادعا می شود بسیار موفق بود.

این سیستم کنترل کامپیوتری است که بازده محصول که با این روش به دست می آید،

به طور قابل توجهی بالاتر از میزانی است که با سیستمهای هیدروپونیک معمولی به دست می آید.

هزینه اولیه برای این سیستم به علاوه هزینه های عملیات آن خیلی بالا بود و مقرون به صرفه بودن آن از لحاظ تجاری سوال برانگیز

است(سوفر ۱۹۸۵)، با این حال ارزش آن در تکثیر گیاه قابل توجه میباشد (سوفر ۱۹۸۸).

 

 

 

 

 

 

در ادامه موضوع هوا کشت باید گفت،

چند روش برای پاشش محلول غذایی به جای مه پاشی آن به کار میرود

و اندازه قطرات و تناوب تماس ریشه ها در معرض محلول غذایی از عوامل مهم هستند.

تماس مداوم ریشه ها در معرض مه پاشی نتایج بهتری

را نسبت به پاشش یا مه پاشی متناوب در بر خواهد داشت.

در اکثر سیستمهای هوا کشت یک مخزن کوچک آب در ته محفظه یا مجرای ریشه دهی قرار می‌گیرند.

بنابراین بخشی از ریشه ها به عرضه مداوم آب دسترسی دارند.

ترکیب محلول غذایی بر اساس زمان و تناوب قرار گیری ریشه ها در معرض محلول غذایی تنظیم خواهد شد.

یکی از کاربردهای هوا کشت برای تولید سبزیجات معطر (herbs)

این است که ریشه آنها نیز بخشی از گیاه برداشت شده باشد.